Σε αυτή τη περίοδο της κρίσης, οικονομικής, κοινωνικής και θεσμικής, που διέρχεται η χώρα μας οι τρόποι συνολικής αντιμετώπισης της αλλά και διαχείρισης των καθημερινών προβλημάτων από όλους μας που τη βιώνουμε ποικίλουν σε είδος ,ένταση και αποτελεσματικότητα.
Η διαφοροποίηση των αντιδράσεων μας δεν εξαρτάται μόνο από την έκταση και σοβαρότητα των προβλημάτων που καλούμαστε να λύσουμε αλλά και από τις εγγενείς η επίκτητες ιδιότητες που μας χαρακτηρίζουν σαν άτομα αλλά και διαχειριστές. Μία επιπλέον συνθήκη που έχει κριτικό ρόλο είναι και η συναισθηματική βοήθεια και συμπαράσταση που μας προσφέρεται από το οικογενειακό, φιλικό η επαγγελματικό μας περιβάλλον άσχετα αν την αποδεχόμαστε η όχι.
Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε τους τρόπους αντίδρασης μας στη κρίση ίσως καταλήγαμε στην ακόλουθη ταξινόμηση: