Η επιδημία της παχυσαρκίας ακολουθεί την επιδημία του Σακχαρώδη Διαβήτη κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Το 90% των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η περίσσεια λιπώδους ιστού συσχετίζεται με την εμφάνιση διαβήτη, καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Το περίσσειο λίπος συγκεντρώνεται στον υποδόριο ιστό, αλλά έχει παρατηρηθεί εναπόθεση τριγλυκεριδίων σε έκτοπες θέσεις όπως στο περισπλάχνιο, στο ήπαρ, στο μυικό ιστό, την καρδιά και το πάγκρεας. Η κοιλιακή παχυσαρκία, δηλαδή η εναπόθεση λίπους στο περισπλάχνιο, εκφράζεται κλινικά σαν αυξημένη περίμετρος μέσης, και η αυξημένη περίμετρος μέσης έχει αναγνωριστεί από την δεκαετία του 80 σαν ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης της καρδιαγγειακής νόσου και του θανάτου. Γενικά η έκτοπος εναπόθεση λίπους είναι πιο σημαντικός προγνωστικός δείκτης της αντίστασης στην ινσουλίνη και της καρδιαγγειακής νόσου, από την ολική συγκέντρωση λίπους. Σε μεγάλη επιδημιολογική μελέτη (μελέτη INTERHEART), η αυξημένη περίμετρος μέσης είναι ισχυρός προγνωστικός δείκτης για έμφραγμα του μυοκαρδίου ανεξάρτητα από τον δείκτη μάζα σώματος (ΔΣΜ), ακόμα και σε λιποβαρείς ασθενείς με ΔΜΣ<20.
Κατηγορία: Σακχαρώδης διαβήτης
Κινδυνεύουν οι διαβητικοί ασθενείς από οστεοπόρωση
Στην φροντίδα των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη συχνά ξεχνάμε να συμπεριλάβουμε την εκτίμηση της υγείας των οστών. Είναι πλέον σαφές ότι οι ασθενείς με ΣΔ1 έχουν χαμηλότερη οστική πυκνότητα (BMD) και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπορωτικά κατάγματα συγκριτικά με άτομα της ίδιας ηλικίας που δεν πάσχουν από ΣΔ1. Υπάρχουν επίσης αρκετές ενδείξεις από μελέτες ότι και οι ασθενείς με ΣΔ2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένους τύπους οστεοπορωτικών καταγμάτων παρά το γεγονός ότι η οστική τους πυκνότητα είναι συνήθως μεγαλύτερη από αυτή των ασθενών με ΣΔ1.
Σακχαρώδης διαβήτης στα παιδιά
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί τη δεύτερη σε συχνότητα χρόνια νόσο της παιδικής ηλικίας μετά το βρογχικό άσθμα. Μέχρι πρόσφατα, ο σακχαρώδης διαβήτης της παιδικής ηλικίας ήταν συνώνυμος με τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ινσουλινοεξαρτώμενος ΣΔ) ενώ ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (μη ινσουλινοεξαρτώμενος ΣΔ) αποτελούσε νόσημα των ενηλίκων. Τα τελευταία 10-20 έτη έχει παρατηρηθεί μια ανησυχητική αύξηση της επίπτωσης του ΣΔ τύπου 2 στα παιδιά που φαίνεται να σχετίζεται με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία παγκοσμίως.
Διαβήτης και διαταραχές της λειτουργίας του Θυρεοειδή
Οι διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδή είναι αρκετά συχνές στον γενικό πληθυσμό και η συχνότητα αυτή αυξάνεται με την ηλικία.Υπολογίζεται ότι 6-7% του γενικού πληθυσμού παρουσιάζει κάποια πάθηση του θυρεοειδή, αλλά όπως και στον διαβήτη οι μισοί πάσχοντες δεν το γνωρίζουν και δεν έχουν διαγνωστεί. Οι θυρεοειδοπάθειες θεωρούνται ως οι δεύτερες σε συχνότητα παθήσεις που αφορούν τους ενδοκρινείς αδένες με πρώτη σε συχνότητα πάθηση τον σακχαρώδη διαβήτη. Δεν είναι απίθανο λοιπόν ένα άτομο με διαβήτη να εμφανίσει κάποια στιγμή και προβλήματα από τον θυρεοειδή αδένα.
Εκπαίδευση και διαχείριση των ατόμων με Σ.Δ τα οποία επισκέπτονται τα κρατικά νοσοκομεία της χώρας μας.
Τα άτομα με Σ.Δ. ζουν 24 ώρες το 24ώρο, 7 ημέρες την εβδομάδα με την πάθησή τους και η αντιμετώπισή τους απαιτεί πολλά περισσότερα από τη συνταγογράφηση ενός φαρμακευτικού σκευάσματος ή τη σύνταξη ενός μηνιαίου διαιτολογίου. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να εκπαιδεύσουν τους συγκεκριμένους ασθενείς κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται το διαβήτη τους με ασφάλεια όλο το 24ώρο.. Ειδικά στη σημερινή εποχή όπου ο Σ.Δ. αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά και κοινωνικά προβλήματα καθώς λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες και σχετίζεται με χρόνιες επιπλοκές σε διάφορα όργανα του οργανισμού μας η εκπαίδευση του διαβητικού είναι καταλυτικής σημασίας.
Ποιος ο ρόλος της σύστασης του γεύματος και πώς επηρεάζει η ώρα λήψης του το Σακχαρώδη Διαβήτη;
Το θέμα της σύστασης, της συχνότητας και των ωρών λήψης των γευμάτων στο ΣΔ αναλύθηκε σε στρογγυλό τραπέζι στο πλαίσιο του 8ου Συνεδρίου DIETS της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συλλόγων Διαιτολόγων που έγινε για πρώτη φορά στην Αθήνα. Η Dr. Wendy Russell από το Ινστιτούτο Διατροφής και Υγείας του Πανεπιστημίου του Aberdeen αναφέρθηκε στις κατάλληλες διατροφικές προσεγγίσεις για τη διαχείρηση της μεταγευματικής γλυκαιμίας που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην οικονομικά αποδοτική πρόληψη και αντιμετώπιση του ΣΔ2 εφαρμόζοντάς τες σε όλο τον πληθυσμό.
Εκπαίδευση ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 στην έναρξη αγωγής με ινσουλίνη
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία χρόνια νόσος όπου οι ασθενείς θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαχείριση της υγείας τους με αποτέλεσμα την καλύτερη ποιότητα ζωής των ίδιων και του οικογενειακού περιβάλλοντός τους. Η διαδικασία αυτή βέβαια μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συνεχή εκπαίδευση των ίδιων των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη. Η θεραπευτική ομάδα (γιατρός, επισκέπτρια υγείας, νοσηλεύτρια, διαιτολόγος, ψυχολόγος) θα έχουν ένα κοινό τρόπο προσέγγισης ώστε να δημιουργείται αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ ομάδας και ασθενή.
Κυρκαδικός ρυθμός,παχυσαρκία και σακχαρώδης διαβήτης. Κλινικές προοπτικές
Από τα φυτά με την φωτοσύνθεση, ως τους μονοκύτταρους οργανισμούς και τον άνθρωπο, υπάρχει ένα εσωτερικό ρολόι το οποίο και ονομάζομε κυρκαδικό (circa diem), επειδή έχει κυκλικότητα ως προς την ημέρα και την νύκτα. Δηλαδή υπάρχει ημερήσιος ρυθμός.
Ο ρυθμός αυτός, διεγείρεται από ενδογενή ερεθίσματα, και διαρκεί 24ώρες.
Tο μέσον έκφρασης του ημερήσιου ρυθμού είναι ένα μοριακό ρολόι. Αυτό συντονίζει την ισορροπία του μεταβολισμού και της απαιτούμενης ενέργειας για τις λειτουργίες του οργανισμού και τον προετοιμάζει να περιμένει, τις ημερήσιες αλλαγές του περιβάλλοντος.
Διαβήτης και καρκίνος
Ο διαβήτης και ο καρκίνος είναι δύο παθήσεις με τεράστιο παγκόσμιο αντίκτυπο στην υγεία και στην οικονομία της υγείας. Επιδημιολογικές μελέτες υποστηρίζουν ότι τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη 2 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης κάποιων τύπων καρκίνου και αυτό μάλλον οφείλεται αφ’ενός στους κοινούς παράγοντες κινδύνου που ευθύνονται για την ανάπτυξη διαβήτη και καρκίνου αντίστοιχα και αφ’ ετέρου σε κοινούς βιολογικούς μηχανισμούς που δεν είναι ακόμη απόλυτα γνωστοί. Διαφαίνεται επίσης ότι ακόμη και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του διαβήτη μπορεί να προδιαθέτουν ή και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη κάποιων τύπων καρκίνου, ενώ κάποια άλλα να προστατεύουν από αυτόν.
Οι διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης στην ομόζυγο β- μεσογειακή αναιμία
Δημήτρης Η. Στεφανόπουλος Ειδικευόμενος Ενδοκρινολόγος, Τμήμα Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο–Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.» ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΖΥΓΟ β-ΘΑΛΑΣΣΑΙΜΙΑ Με τον όρο «Ομόζυγος β-Θαλασσαιμία» αναφερόμαστε στην παθολογική εκείνη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από κληρονομούμενη βλάβη των γονιδίων τα οποία σχετίζονται με…