Η επιδημία της παχυσαρκίας ακολουθεί την επιδημία του Σακχαρώδη Διαβήτη κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Το 90% των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η περίσσεια λιπώδους ιστού συσχετίζεται με την εμφάνιση διαβήτη, καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Το περίσσειο λίπος συγκεντρώνεται στον υποδόριο ιστό, αλλά έχει παρατηρηθεί εναπόθεση τριγλυκεριδίων σε έκτοπες θέσεις όπως στο περισπλάχνιο, στο ήπαρ, στο μυικό ιστό, την καρδιά και το πάγκρεας. Η κοιλιακή παχυσαρκία, δηλαδή η εναπόθεση λίπους στο περισπλάχνιο, εκφράζεται κλινικά σαν αυξημένη περίμετρος μέσης, και η αυξημένη περίμετρος μέσης έχει αναγνωριστεί από την δεκαετία του 80 σαν ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης της καρδιαγγειακής νόσου και του θανάτου. Γενικά η έκτοπος εναπόθεση λίπους είναι πιο σημαντικός προγνωστικός δείκτης της αντίστασης στην ινσουλίνη και της καρδιαγγειακής νόσου, από την ολική συγκέντρωση λίπους. Σε μεγάλη επιδημιολογική μελέτη (μελέτη INTERHEART), η αυξημένη περίμετρος μέσης είναι ισχυρός προγνωστικός δείκτης για έμφραγμα του μυοκαρδίου ανεξάρτητα από τον δείκτη μάζα σώματος (ΔΣΜ), ακόμα και σε λιποβαρείς ασθενείς με ΔΜΣ<20.