Στο τεύχος Φεβρουαρίου του διαδικτυακού μας περιοδικού υπάρχουν ενδιαφέροντα άρθρα από έγκριτους επιστήμονες που αφορούν όχι μόνο νοσήματα αλλά και ιατρικές πρακτικές. Το άρθρο του διευθυντή της νεογνικής χειρουργικής του παιδοχειρουργικού τμήματος του Νοσοκομείου Παίδων «Μητέρα» Τριαντάφυλλου Φωκαέα περιγράφει με…
Μήνας: Φεβρουάριος 2015
Νέα Ιατρική
Οι καιροί αλλάζουν. Νέες θεωρήσεις επί παλαιών προβλημάτων ανατέλλουν. Νέες αντιλήψεις και θεωρήσεις προβάλλουν.
Στον καταιγισμό αυτών των ταχύτατων αλλαγών πολλά από τα κλασσικά δεδομένα παρασύρονται ευκολότερα ή δυσκολότερα ανάλογα με τις αντιστάσεις τους. Στην δίνη αυτή των εξελίξεων περιλαμβάνονται ακόμη και οι θετικές επιστήμες όπου η τεχνολογική έκρηξη έχει φέρει σημαντικές αλλαγές στην θεωρία και στην πράξη.
Παχυσαρκία: Γιατί είναι δύσκολη η διατήρηση της απώλειας βάρους.
Η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική νόσος που οφείλεται σε συνδυασμό τόσο φυσιολογικών, όσο και κληρονομικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Είναι δυνατόν να προκαλέσει πολλές βλαβερές επιδράσεις στην υγεία, όπως διαβήτη, υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις, μυοσκελετικές φθορές, αποφρακτική άπνοια του ύπνου και πολλά είδη καρκίνου. Σημαντικοί παράγοντες, αναφορικά με την εμφάνιση επιπλοκών, είναι η βαρύτητα της παχυσαρκίας, όπως αυτή εκφράζεται με το δείκτη μάζας σώματος και η ποσότητα του ενδοκοιλιακού λίπους, όπως αυτή προσδιορίζεται με την απλή μέτρηση της περιμέτρου της μέσης.
Κινδυνεύουν οι διαβητικοί ασθενείς από οστεοπόρωση
Στην φροντίδα των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη συχνά ξεχνάμε να συμπεριλάβουμε την εκτίμηση της υγείας των οστών. Είναι πλέον σαφές ότι οι ασθενείς με ΣΔ1 έχουν χαμηλότερη οστική πυκνότητα (BMD) και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπορωτικά κατάγματα συγκριτικά με άτομα της ίδιας ηλικίας που δεν πάσχουν από ΣΔ1. Υπάρχουν επίσης αρκετές ενδείξεις από μελέτες ότι και οι ασθενείς με ΣΔ2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένους τύπους οστεοπορωτικών καταγμάτων παρά το γεγονός ότι η οστική τους πυκνότητα είναι συνήθως μεγαλύτερη από αυτή των ασθενών με ΣΔ1.
Υπερθυρεοειδισμός
Ο υπερθυρεοειδισμός αποτελεί κλινικό σύνδρομο(συμπτώματα) στο οποίο όλος ο οργανισμός εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών.
Κατά σειρά συχνότητας συνήθη αίτια υπερθυρεοειδισμού είναι:
α. νόσος Graves (μπορεί να συνυπάρχει με εξόφθαλμο)
β.πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη
γ. τοξικό αδένωμα
δ. υποξεία θυρεοειδίτιδα στην οξεία φάση της
ε. υπερδοσολογία θυροξίνης
Μη θερμιδογόνες γλυκαντικές ουσίες
Οι γλυκαντικές ουσίες πολύ χαμηλών θερμίδων έχουν ως στόχο να βοηθήσουν το γενικό πληθυσμό να μειώσει την κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων. Η τελευταία έχει βρεθεί αρκετά αυξημένη ιδιαίτερα μέσω της κατανάλωσης γλυκών και αναψυκτικών διαιωνίζοντας έτσι το θέμα της περιττής πρόσληψης κενών θερμίδων και συμβάλλοντας στην εμφάνιση χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών όπως η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης και το μεταβολικό σύνδρομο.
Πέστε το με μία κίνηση
Αν και η ομιλία μιας γλώσσας αποτελεί μία επίκτητη, εξειδικευμένη και κοινή μέθοδο επικοινωνίας ο χορός, και ο σύμφυτος με αυτόν ρυθμός, αποτελούν το πιο αρχέγονο
και αυθόρμητο τρόπο έκφρασης αισθημάτων, προθέσεων και επιθυμιών.
Η αίσθηση του ρυθμού και η τάση για κίνηση του σώματος διακρίνονται ακόμη και από τη βρεφική ηλικία ενώ ο χορός είτε σαν ατομική είτε σαν ομαδική εκδήλωση παρατηρείται σε πρωτόγονες φυλές που το όργανο της ομιλίας είναι υποτυπώδες και πολύ φτωχό να μεταδώσει τη πολυπλοκότητα των εννοιών και αισθημάτων. Ο χορός χρησιμοποιείται τότε σαν συμπληρωματικός του ακατέργαστου λόγου η τον υποκαθιστά πλήρως.
Το καθάρισμα των πιάτων είναι παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη παχυσαρκίας
Ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού Diabetes υποστηρίζει ότι το καθάρισμα όλου του πιάτου από το φαγητό μας αποτελεί παράγοντα κινδύνου για παχυσαρκία. Σε αυτή τη διατμηματική μελέτη (η έρευνα έγινε σε μία δεδομένη στιγμή σε…