Υπερθυρεοειδισμός

Κωνσταντίνος Μπουτσουρής
Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος
Τηλ. 2109336319,e-mail: [email protected]

Ο υπερθυρεοειδισμός αποτελεί κλινικό σύνδρομο(συμπτώματα) στο οποίο όλος ο οργανισμός εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών.

Κατά σειρά συχνότητας συνήθη αίτια υπερθυρεοειδισμού είναι:

α.  νόσος Graves (μπορεί να συνυπάρχει με εξόφθαλμο)
β.πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη
γ. τοξικό αδένωμα
δ. υποξεία  θυρεοειδίτιδα στην οξεία φάση της
ε. υπερδοσολογία  θυροξίνης

Συμπτωματολογία – σημειολογία:

α. Δυσανεξία στο θερμό
β. εφίδρωση
γ. απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη
δ. νευρικότητα
ε. εύκολη κόπωση
στ. αίσθημα παλμών
ζ. ταχυκαρδία
η. διόγκωση θυρεοειδούς
θ. τρόμος χεριών

Η συχνότητα του υπερθυρεοειδισμού λόγω GRAVES είναι συχνή , ακριβείς όμως στατιστικές ελλείπουν.

Η νόσος προσβάλει γυναίκες σε μεγαλύτερο ποσοστό από άνδρες η δε αναλογία ποικίλει από  5-9:1
Αφορά κυρίως ηλικίες 40-49 & 60-69

Η απώλεια βάρους είναι ένα κλασικό σύμπτωμα στον υπερθυρεοειδισμό . Αυτή η απώλεια σταματά σχεδόν αμέσως με την έγκαιρη διάγνωση και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Η διάγνωση γίνεται τόσο από τα συμπτώματα  και την κλινική σημειολογία όσο και από τις εργαστηριακές εξετάσεις οι οποίες περιλαμβάνουν αιματολογικό (ΤSH , T4 , TSI…) και απεικονιστικό (υπέρηχο θυρεοειδούς , σπινθηρογράφημα) έλεγχο.

Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με 2 τρόπους:

α.  δεν <<καταστρέφει>> το θυρεοειδή:
– αντιθυρεοειδικά φάρμακα (μεθιμαζόλη , καρβιμαζόλη κ.α)

β. <<καταστρέφει>> το θυρεοειδή
– χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου  I 131
– χειρουργική επέμβαση

Η επιλογή της θεραπείας εναπόκειται στην κρίση του θεράποντα ιατρού αξιολογώντας όλα τα στοιχεία ( ιστορικό , κλινικά & εργαστηριακά ευρήματα) του ασθενούς.