Κατηγορία: Αγωγή Υγείας

Ενδεια και ανεπάρκεια βιταμίνης D

Αντωνία Κάπελλα, Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος, Ηβης 4 ΜΑΡΟΥΣΙ Η ανεπάρκεια βιταμίνης D επηρεάζει το 50% του πληθυσμού παγκοσμίως.Αυτή η πανδημία της υποβιταμίνωσης μπορεί να οφείλεται τόσο στο lifestyle (για παράδειγμα ,μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως ,χρήση αντιηλιακού ,παχυσαρκία ),όσο και σε περιβαλλοντικούς…

Ο πόλεμος των δύο κιλών

Και ήρθε πάλι αυτή η περίοδος που επιστρέφουμε από διακοπές και μαζί φέρνουμε πίσω ωραίες αναμνήσεις και δώρο δύο επιπλέον κιλά! Έτσι λένε τουλάχιστον οι στατιστικές. Οι περισσότεροι από εμάς παίρνουμε κατά μέσο όρο δύο κιλά σε περιόδους γιορτών (όπως τα Χριστούγεννα) ή διακοπών. Και όταν πλέον μπαίνουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς αρχίζει η προσπάθεια να τα ξεφορτωθούμε.

Μεταταρσαλγία και πτώση μεταταρσίου. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Ο όρος μεταταρσαλγία είναι ένας γενικός όρος που περιγράφει πόνο (άλγος) στην περιοχή των μεταταρσίων (εικόνα 1). Σχετίζεται με την αυξημένη μηχανική πίεση στην περιοχή ακριβώς πίσω από τα δάχτυλα του ποδιού και θεωρείται μια κατεξοχήν πάθηση του γυναικείου φύλου με την αναλογία γυναικών – ανδρών να είναι 8:2. Η μεταταρσαλγία μπορεί να εμφανιστεί στο ένα ή και στα δυο πόδια ταυτόχρονα και συνοδεύεται από κάκωση και φλεγμονή των γειτονικών αρθρώσεων, των μαλακών μορίων και του αρθρικού θύλακα.

Είναι το γάλα ωφέλιμο, αδιάφορο, ή επιβλαβές για την υγεία των ενηλίκων;

Οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων προκαλούν ένα αυξανόμενο φιλοζωικό κίνημα συμπάθειας. Η “αντι-γαλακτοκομική” εκστρατεία προοδεύει, παράλληλα με την αλματώδη αύξηση προϊόντων σόγιας, ρυζιού και αμυγδάλου και οι vegan (= αμιγώς και μονίμως φυτοφάγοι) συναντούν τους χριστιανούς ορθόδοξους νηστευτές (περιστασιακούς φυτοφάγους).

Τρόφιμα, χρόνιες ασθένειες και μακροζωΐα

Το 2013, παγκοσμίως ο αριθμός των θανάτων σε όλες τις ηλικιακές ομάδες ήταν περίπου 55 εκατομμύρια, με το 70% των θανάτων να οφείλεται σε μη μεταδοτικές ασθένειες (καρδιαγγειακά, καρκίνος, κ.λ.π.). Το ένα τρίτο των θανάτων που δεν οφείλονταν σε μεταδοτικές ασθένειες προκλήθηκε από καρδιαγγειακή νόσο, ενώ το 15% από καρκίνο. Τα τελευταία 50 χρόνια ο τρόπος ζωής έχει καταταχθεί ως ένας από τους τροποποιήσιμους παράγοντες που σχετίζονται με το θάνατο. Μελέτες έδειξαν τη μείωση του κινδύνου θνησιμότητας σε πληθυσμούς χαμηλού κινδύνου (σε μη καπνίζοντες, φυσικά δραστήριους που ακολουθούσαν ένα υγιεινό σχήμα διατροφής) σε σχέση με πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Μάλιστα αυτός ο κίνδυνος μετεφρασμένος σε έτη είναι 10-15 έτη.

Αφυδάτωση και αθλητική απόδοση

Είναι γεγονός πως κατά τη διάρκεια της άσκησης οι υδατικές απώλειες λόγω ιδρώτα συχνά υπερβαίνουν την πρόσληψη νερού, με αποτέλεσμα υπουδάτωση και αυξημένες απώλειες ηλεκτρολυτών. Η κατά βούληση πόση νερού, δηλαδή η κατανάλωση νερού σύμφωνα με το αίσθημα της δίψας, έχει φανεί ότι δεν επαρκεί για να αναπληρώσει τις απώλειες υγρών. Συγκεκριμένα μόνο το ½ των απωλειών και στη καλύτερη περίπτωση τα 2/3, αναπληρώνονται, ένα φαινόμενο που ονομάζεται «εθελοντική αφυδάτωση».

Αυξημένο βάρος και εγκυμοσύνη

Η ανησυχητική αύξηση του ποσοστού παχυσαρκίας, και η εξέλιξη της σε μεταβολική νόσο, οδήγησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) να θεωρεί τη παχυσαρκία σαν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του 21ου αιώνα.

Διαμάχες στη διατροφική θεραπεία

Πολλά είναι κατά καιρούς τα θέματα διατροφής που σχετίζονται με την κατάλληλη διαιτητική θεραπεία στο σακχαρώδη διαβήτη και τα οποία αποτέλεσαν στοιχείο διαμάχης ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα.

Αφορούν συνήθως θέματα που σχετίζονται με συγκεκριμένα τρόφιμα ή συστατικά τροφίμων και το κατά πόσο βοηθούν ή όχι στον καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο του διαβήτη, με την κατανομή των γευμάτων ή με τη γενικότερη σύσταση της διατροφής στα βασικά θρεπτικά συστατικά.

Οι κενές θερμίδες της διατροφής, ο κορεσμός και η πρόληψη των διατροφικών διαταραχών στους εφήβους

Έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον έχει εστιαστεί τα τελευταία χρόνια στην κατανόηση του μηχανισμού του κορεσμού στο ανθρώπινο σώμα. Απώτερο στόχο αποτελεί ο περιορισμός της υπερκατανάλωσης τροφής μέσω του ελέγχου του μηχανισμού της αίσθησης πληρότητας. Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο είναι πολυάριθμοι όπως το μέγεθος της μερίδας, η έκθεση σε οπτικά και οσφρητικά ερεθίσματα καθώς και τα μηνύματα, που αφορούν τα θρεπτικά συστατικά και τον όγκο της τροφής που καταναλώθηκε, που στέλνουν στον εγκέφαλο μετά το γεύμα το στομάχι και το έντερο.