Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στην περιοχή του τραχήλου σε στενή ανατομική σχέση με το θυρεοειδή αδένα. Έχουν μέγεθος φακής και στην πλειονότητα των περιπτώσεων εφάπτονται του θυρεοειδούς αδένα. Σπάνια μπορούν να περικλείονται μέσα στους λοβούς του θυρεοειδούς. Στο 95% των ανθρώπων είναι 4 και βρίσκονται σχηματικά κοντά στους άνω και κάτω πόλους του θυρεοειδούς αδένα. Μπορεί να υπάρχουν υπεράριθμοι παραθυρεοειδείς σε έκτοπες θέσεις.
Οστεοπόρωση: Μύθοι και πραγματικότητα
Στην οστεοπόρωση, όπως και σε κάθε νόσο η αντιμετώπιση αρχικά πρέπει να εντοπίζεται στην πρόληψη, η οποία πρέπει να επιδιώκεται όσο το δυνατόν νωρίτερα. Σκοπός της πρόληψης είναι η αποφυγή εγκατάστασης μελλοντικά της οστεοπόρωσης,που έχει σαν συνέπεια την εμφάνιση μακροπρόθεσμα οστεοπορωτικών καταγμάτων.
Ο Σακχαρώδης διαβήτης σε παιδιά και εφήβους
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αύξηση στη συχνότητα του Σακχαρώδη Διαβήτη, τόσο στον τύπου 1 (Σ.Δ1),όσο και στον τύπου 2 (Σ.Δ2). Γενικά όταν μιλάμε για Σακχαρώδη Διαβήτη στον παιδικό πληθυσμό, πολλοί έχουν κατά νου μόνο τον τύπο 1. Υπάρχει όμως η εξής διάκριση: 1) ΣΔ1, 2)ΣΔ2, 3)Νεογνικός Διαβήτης,4) MODY,5) Διαβήτης σε σπάνια γενετικά σύνδρομα.
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2: μια σύγχρονη επιδημία
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί μία ασθένεια η οποία στην εποχή μας έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπλέον, ο αριθμός των συνανθρώπων μας που λανθάνουν της διάγνωσης είναι επίσης μεγάλος, και υπολογίζεται πως περίπου οι μισοί ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη δεν το γνωρίζουν.
Οι κενές θερμίδες της διατροφής, ο κορεσμός και η πρόληψη των διατροφικών διαταραχών στους εφήβους
Έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον έχει εστιαστεί τα τελευταία χρόνια στην κατανόηση του μηχανισμού του κορεσμού στο ανθρώπινο σώμα. Απώτερο στόχο αποτελεί ο περιορισμός της υπερκατανάλωσης τροφής μέσω του ελέγχου του μηχανισμού της αίσθησης πληρότητας. Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο είναι πολυάριθμοι όπως το μέγεθος της μερίδας, η έκθεση σε οπτικά και οσφρητικά ερεθίσματα καθώς και τα μηνύματα, που αφορούν τα θρεπτικά συστατικά και τον όγκο της τροφής που καταναλώθηκε, που στέλνουν στον εγκέφαλο μετά το γεύμα το στομάχι και το έντερο.
Παραλογισμός
Παραλογισμός πάντοτε υπήρχε στην ιστορία και δεν θα πάψει να υπάρχει. Κάποιος παράφρονας παίρνει την εξουσία είτε Καλιγούλας λέγεται είτε Αδόλφος. Το θέμα όμως είναι πώς τον αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι, που υποτίθεται δεν είναι παράφρονες.
Σημείωμα σύνταξης
Στο τεύχος του Οκτωβρίου έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε άρθρα συναδέλφων, μελών του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Ιατρικής εταιρείας Παχυσαρκίας, τα οποία επικεντρώνονται από διαφορετικές οπτικές στη μεγάλη υγειονομική απειλή της παθολογικής αύξησης του σωματικού βάρους και τις πολυάριθμες συνέπειες στη σωματική αλλά και ψυχική μας υγεία.
Διαβήτης-Παχυσαρκία, ένα συνδυαστικό πρόβλημα της εποχής μας
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο σήμερα ότι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και η παχυσαρκία είναι οι μεταβολικές νόσοι με τη μεγαλύτερη αυξητική τάση στη συχνότητα εμφάνισής τους τόσο σε αναπτυγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες κοινωνίες. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι η συχνότητα αλλά και ο βαθμός της παχυσαρκίας αυξάνεται με ταχύτατο ρυθμό, τότε θα πρέπει να αναμένεται έκρηξη στον αριθμό ατόμων με διαβήτη στα επόμενα χρόνια, αφού η ύπαρξη παχυσαρκίας σχετίζεται με την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η κλινική εμπειρία αλλά και μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των διαβητικών τύπου 2, έχει σωματικό βάρος παραπάνω από το κανονικό.
Υπάρχει ο υγιής παχύσαρκος; και άν ναί, έχει μικρότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο;
Ως παχυσαρκία ορίζεται η νόσος του ενεργειακού μεταβολισμού η οποία χαρακτηρίζεται από παθολογικά αυξημένη συσσώρευση λίπους στο ανθρώπινο σώμα και η οποία συχνά σχετίζεται (ιδιαίτερα η κοιλιακή παχυσαρκία) με πολλά νοσήματα και μεταβολικές διαταραχές καθώς και με αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Οι βλάβες που συνδυάζονται με την παχυσαρκία είναι βλάβη αγγειακού ενδοθηλίου, μεταβολικό σύνδρομο (αντίσταση στην ινσουλίνη, δυσλιπιδαιμία, αρτηριακή υπέρταση), ΣΔT2, καρδιαγγειακή νόσος, υπερουριχαιμία, χολολιθίαση, άπνοια ύπνου, αναπνευστική ανεπάρκεια, υπογοναδισμός, διαταραχές αναπαραγωγικής λειτουργίας, νεοπλασίες μαστών – ενδομητρίου – προστάτου- εντέρου, ενώ τα 2/3 των ενηλίκων με BMI > 27 kg/m2 έχουν τουλάχιστον 1 πάθηση.
Παχαίνει το άγχος;
Πολλοί έχουν αναρωτηθεί για το εάν υπάρχει σχέση ανάμεσα στο έντονο στρες, την παχυσαρκία και τη διατροφή. Σήμερα υπάρχει έντονη ερευνητική δραστηριότητα για την εύρεση αυτής της απάντησης. Πολλά άτομα αυξάνουν τη διατροφική τους πρόσληψη, ακόμα και όταν δε νιώθουν το αίσθημα της πείνας, όταν βρίσκονται κάτω από συνθήκες έντονου στρες. Τροφές πλούσιες σε λίπος, όπως τα γλυκά, οι σοκολάτες, τα παγωτά, τα τσιπς κ.α. είναι οι πιο συχνές επιλογές. Η υπερκατανάλωση τέτοιων τροφών όμως μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία, αντίσταση στην ινσουλίνη, κατάθλιψη και ακόμα περισσότερο στρες. Τι προκαλεί όμως αυτό το φαινόμενο? Το μόνο που γνωρίζουμε όλοι μας είναι ότι η παχυσαρκία και το στρες αποτελούν μάστιγες της εποχής μας.