Διαβάζω
και ξαναδιαβάζω το γράμμα σου
στην οθόνη του υπολογιστή μου
με την υπέροχη
τη προ-επιλεγμένη
καλλιτεχνική του γραφή
Συντάκτης: Φώτης Παυλάτος
Το σονέτο της γλυκιάς ζωής
Προσδοκία Στα βήματά σου, στην γλυκιά ζωή σουΚράτα γερά τη ρότα στην πορείαΤην κάθε μέρα γράφεις ιστορίαμε την καρδιά, το νου και την ψυχή σου. Το φωτεινό το δρόμο συλλογίσουκαι καμιά μη σου μένει απορίαλιώνουν τα χιόνια, λίγη καρτερίακι όλη…
Ελεγειακό αφιέρωμα στο Δημήτρη Κρεμαστινό
10 Μαΐου 2020, Φώτης Παυλάτος Ελεγειακό Ποιητικό Αφιέρωμα στη Μνήμη του Καθηγητή Καρδιολογίας και εξέχοντος Πολιτικού Δημήτρη Κρεμαστινού Στη θαυμαστή, τη γήινη πορεία σου άνοιξες δρόμους, πλάτυνες ορίζοντες και τα πολύτιμα τα νάματά σου μαζί με την πλούσια προσφορά σου…
Προτρεπτικοί Λόγοι για τον νέο Γιατρό: Η Υψηλή Τεχνολογία και η αρνητική επίδρασή της στη διαπροσωπική σχέση Γιατρού- Αρρώστου
Από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και μέχρι σήμερα, συσσωρεύονται με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό, που ίσως δεν θα ‘ταν υπερβολικός ο χαρακτηρισμός «χιονοστιβάδα», στοιχεία, τα οποία από σημειολογική άποψη, υποδηλούν ότι το ευγενές και πατροπαράδοτο Ιπποκρατικό Λειτούργημα, διέρχεται, σε διεθνή κλίμακα, μια βαθιά κρίση, η οποία μπορεί να αποβεί ακόμη και μοιραία όσον αφορά στην ηθική ταυτότητα του ιατρικού επαγγέλματος, αλλά και καταστροφική για το σύνολο της κοινωνίας μας, η οποία είναι και ο τελικός αποδέκτης των Υπηρεσιών Υγείας.
Αποχαιρετισμός στον Τζών Αλιβιζάτο
Όταν φεύγει μια μεγάλη μορφή του Επιστημονικού μας Κόσμου, αλλά και μια διακεκριμένη προσωπικότητα της Κοινωνίας μας, όπως εσύ αγαπημένε μας Τζων, που με το εξαίρετο έργο σου και τη δημιουργική προσφορά σου «άνοιξες» δρόμους και «πλάτυνες» ορίζοντες προς όφελος της Επιστήμης που διακόνησες στον υπέρτατο βαθμό, με αισθήματα υψηλής ευθύνης, αφοσίωσης, ιδεαλιστικής προσφοράς και βαθιάς πίστης στις άφθαρτες ανθρωπιστικές αξίες, τα λόγια, όσα κι αν πει κανείς, θα είναι πάντα φτωχά, πολύ φτωχά για να εξάρουν το έργο σου και να αποτιμήσουν το μέγεθος της συμβολής σου και της πολύτιμης προσφοράς σου στην Επιστήμη και στην Κοινωνία.
Αν μπορείς
Αν μπορείς
να ταξιδεύεις με τον άνεμο
με το στοχασμό, το διαλογισμό σου,
ξεπερνώντας ακόμη και τη ταχύτητα
που καυχιέται πως έχει το φώς.