Μια μέρα στη ζωή της Τζένης Ο

Η Τζένη Ο ξύπνησε προσπαθώντας να θυμηθεί το όνειρο που έβλεπε πριν ακριβώς ξυπνήσει. Δεν τα κατάφερε και τέντωσε τα χέρια της νωχελικά στο κρεβάτι. « Ας αφήσουμε τα όνειρα για τους άλλους» σκέφθηκε, « εγώ έχω να αντιμετωπίσω τη σκληρή πραγματικότητα»

Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε με το αισθησιακό της βάδισμα στη κουζίνα για να ετοιμάσει καφέ. Κοίταξε μέσα από το παράθυρο το Λυκαβητό που με το λιγοστό πράσινο που του είχε απομείνει προσπαθούσε να περισώσει σαν γριά κυρία τη χαμένη του γοητεία. Ενώ ετοιμαζόταν ο καφές έκανε τη τουαλέτα της επισκοπώντας τις λεπτομέρειες του προσώπου της. «Λίγες ρυτίδες εδώ και κεί αλλά σας σύνολο μια ελκυστική παρουσία» σκέφθηκε. Στο κορεσμένο με ωραίες υπάρξεις κολωνάκι ακόμα τράβαγε τα βλέμματα όταν κατηφόριζε τη Μαρασλή.

Πήρε το καφέ και πήγε στο γραφείο της. Επρεπε να πάρει σημαντικές αποφάσεις για το επαγγελματικό της μέλλον. Μετά από 10 χρόνια σκληρής δουλειάς στις δημόσιες σχέσεις είχε γίνει γνωστή στην αγορά έχοντας αποκτήσει μερικούς σημαντικούς πελάτες που την εμπιστεύονταν για τις ιδέες της και τον επαγγελματισμό της.

Η επιτυχία όμως έφερε και προτάσεις για συνεργασίες με έντυπα κυρίως lifestyle που οι εκδότες τους, φίλοι από παλιά οι περισσότεροι, ήταν πρόθυμοι να της εμπιστευθούν στήλες, κυρίως κοσμικού περιεχομένου, διότι ήσαν βέβαιοι ότι η Τζένη με τη γνώση του χώρου και το ταλέντο της στο γράψιμο θα βοηθούσε σημαντικά στη αύξηση του τζίρου των περιοδικών τους.

Αυτό ήταν και το σημείο που τη προβλημάτιζε. Είχε κάνει κοινωνική ενημέρωση, όπως αποκαλούσε με συγκαταβατική ευπρέπεια τη συγγραφή κοσμικής στήλης των περιοδικών, και μάλιστα με επιτυχία. Είχε όμως βαρεθεί να γράφει κουτσομπολιά για τους «επώνυμους» που αδιαφορούσαν για το περιεχόμενο της στήλης όχι όμως και για τις φωτογραφίες τους που φιλοξενούνταν στις γκλάμορ σελίδες του περιοδικού.

Η δουλειά αυτή μπορεί να τις έφερνε ένα πρόσθετο εισόδημα δεν είχε όμως κανένα ενδιαφέρον. Επρεπε να συναναστρέφεται ανθρώπους που στη καλλίτερη περίπτωση τής ήταν αδιάφοροι, που μιλούσαν συνέχεια για τη δουλειά και τη περιουσία τους και τα προσωπικά τους ζητήματα τα χρησιμοποιούσαν πολλές φορές σαν επιβοηθητικά της προβολής τους.

Η Τζένη Ο αισθανόταν συνεργός σε αυτό το παιχνίδι της « δημιουργίας δημοσιότητας» και ένοιωθε ενοχές και για τους ανθρώπους που σχολίαζε αλλά και για τον τυποποιημένο τρόπο που το έκανε. Εχοντας εξαιρετικές πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σπουδές ένοιωθε ότι το ταλέντο της στις δημόσιες σχέσεις και στη δημοσιογραφία αναλωνόταν απελπιστικά.

«’Είμαι επαγγελματικά επιτυχημένη και έχω τη πολυτέλεια να δημιουργήσω το δικό μου στυλ στο χώρο» σκέφθηκε. Αρκετά στα « Ο Κώστας Μπάλας με τη νέα του κατάκτηση στη Ψαρού» και « χωρίζει τελικά η Μπέμπα Ντάνση». Θα τα αλλάξω όλα. Τα πρόσωπα, τα θέματα, το ύφος.

Ηπιε μια τελευταία γουλιά από το καφέ της και άρχισε να ντύνεται. Σήμερα θα ντυνόταν το «Killer look». Ολόσωμο εμπριμέ κοντό φόρεμα με χαμηλό ντεκολτέ. Ένα ζευγάρι ακριβές γόβες Prada αναδείκνυαν τις υπέροχες γάμπες της. Διακριτικό μακιγιάζ και ελαφρό καλοκαιρινό άρωμα συμπλήρωσαν τη «πολεμική της» εξάρτυση. Εριξε μια τελευταία ματιά στο καθρέφτη, πήρε τη τσάντα της και γεμάτη αυτοπεποίθηση ξεκίνησε για το πρωινό της ραντεβού με τον Κυριάκο, τον εκδότη του περιοδικού που θα συνεργαζόταν.

Μια από τις συνεργάτιδες του Κυριάκου της άνοιξε τη πόρτα και τη πέρασε στο γραφείο του. Ο Κυριάκος σηκώθηκε από το γραφείο του και τη φίλησε και στα δυο μάγουλα τρυφερά. Δεν βλεπόντουσαν συχνά αλλά η φιλία τους ήταν παλιά και δοκιμασμένη. Κάθισε απέναντί του σταυρώνοντας τα πόδια της και τακτοποιώντας με επιτηδευμένη αδιαφορία το φόρεμα της. Μετά τα τυπικά η Τζένη έφερε τη συζήτηση στο θέμα της συνάντησής τους.

«Κατ’ άρχήν Κυριάκο θέλω να σε ευχαριστήσω για τη πρότασή σου που με τιμά» του είπε. «Θέλω η μικρή μου συμβολή στο περιοδικό που θα εκδόσεις να είναι αντάξια τόσο της εμπιστοσύνης όσο και της αμοιβής μου», συμπλήρωσε με νόημα.

« Γι’ αυτό δεν αμφιβάλλω καθόλου» απάντησε ο Κυριάκος νοιώθοντας έντονα την αύρα της Τζένης που πλημμύριζε το δωμάτιο.

«Όμως Κυριάκο» συνέχισε η Τζένη «παρ΄όλο τον ενθουσιασμό και την ευθύνη που νοιώθω για τη προετοιμασία της κοσμικής στήλης του περιοδικού σου πριν προχωρήσουμε σε οριστική συμφωνία θέλω να σου μεταφέρω μερικές σκέψεις μου σχετικές με το περιεχόμενο και τη θεματολογία».

«Δηλαδή τι εννοείς» ψιθύρισε ο Κυριάκος ανασηκώνοντας ανήσυχα τα φρύδια
του.

«Νομίζω ότι το αναγνωστικό κοινό και εγώ περισσότερο έχουμε βαρεθεί από τις λεγόμενες κοσμικές στήλες που δεν είναι τίποτε άλλο από κουτσομπολίστικες φλυαρίες»

«Μα αυτός είναι ο σκοπός των κοσμικών στηλών» ψέλλισε ο Κυριάκος. «Ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω».

«Ακου Κυριάκο» του είπε η Τζένη σκύβοντας κοντά του και προσπαθώντας πέρα από τη γλώσσα της ομιλίας να χρησιμοποιήσει και τη γλώσσα του σώματος για να γίνει πιο πειστική. «Ποιος είναι ο ‘επώνυμος’ σήμερα, ο νεόπλουτος που έβγαλε γρήγορα αεριτζίδικα λεφτά η ο άγνωστος γιατρός του ΕΣΥ που με τη καθημερινή χαμηλόμισθη δουλειά του βοηθάει τον κόσμο να γίνει καλά; Είναι το παιδί του Μπαμπά του που τρώει με λύσσα τη περιουσία που κληρονόμησε από τον πατέρα του η ο ταπεινός ερευνητής που με 1.000 ευρώ το μήνα ανοίγει νέους δρόμους στην επιστήμη; Είναι ο καλλιτέχνης της μόδας που πουλάει πανάκριβα τους πίνακές του σε αφελείς καλλιτεχνικά νεόπλουτους η ο περιφρονημένος ζωγράφος που παρά την καλλιτεχνική του αξία το κύκλωμα τον απορρίπτει; Είναι ο ευκαιριακός τραγουδιστής που προβάλλεται από τις δισκογραφικές εταιρείες η ο λαικός οργανοπαίκτης που βάζει τη ψυχή του σε κάθε τραγούδι του;»

Ο κόσμος συνέχισε η Τζένη θέλει να γνωρίσει «τους ανώνυμους επώνυμους» Αυτούς που προσφέρουν έργο χωρίς δημοσιότητα και ψηλά κασέ. Θέλει το αληθινό όχι το ψεύτικο, το γνήσιο όχι το κατασκευασμένο. Θέλει να μάθει για τη καθημερινή ζωή του ταπεινού εργάτη της επιστήμης και της έρευνας, για τα πώς τα φέρνει πέρα η εργάτρια που δουλεύει φασόν και για τον καλλιτέχνη που δημιουργεί επειδή το αισθάνεται και όχι για να αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο. Σε μια εποχή που οι παραδοσιακές αξίες έχουν χαθεί, η κοινωνική ευθύνη είναι ανύπαρκτη, η οικογένεια και ο γάμος περνούν κρίση γιατί εγώ πρέπει να προβάλλω ανθρώπους που πιστεύουν μόνο στο εύκολο κέρδος και τη καλοπέραση. Ελεος, φτάνει πιά.

Η έκρηξη της Τζένης βρήκε το Κυριάκο απροετοίμαστο. Την αρχική απορία διαδέχθηκε η έκπληξη μετά η αγανάκτηση και τέλος ο θυμός. Το πρόσωπό του πήρε μια ευγενικά ειρωνική έκφραση και προχώρησε στην αντεπίθεση.

«Δηλαδή Τζενάκι», τη ρώτησε, «αν κατάλαβα καλά θέλεις τη κοσμική στήλη με τα κουτσομπολιά να τη μετατρέψεις σε βίους Αγίων; Να βγάλεις τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές και να βάλεις τους επιστήμονες και τους εργάτες. Να βγάλεις τους ηθοποιούς και τραγουδιστές και να βάλεις λαικούς ζωγράφους και οργανοπαίκτες. Εσύ νομίζεις ότι αυτός που θα αγοράσει το περιοδικό μας ενδιαφέρεται αν ο τάδε, αξιόλογος δεν λέω, ερευνητής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών πέρασε φέτος τις διακοπές του στο Μιτιλόγλι η αν ο φιλόμουσος τσοπάνης έδωσε ρεσιτάλ φλογέρας με ακροατήριο τα πρόβατά του στο Τύρναβο; Τζένη κατάλαβέ το. Οι κοσμικές στήλες διαβάζονται για δυο βασικούς λόγους. Ο ένας είναι τα σκάνδαλα. Με αυτά ικανοποιείται ο έμφυτος φθόνος μας για τους πετυχημένους διάβαζε πλούσιους. Ο άλλος είναι η χλιδάτη ζωή. Αυτή δίνει στον αναγνώστη το εισιτήριο για την ελπίδα. Ζεί το μύθο του μέσα από την άνετη ζωή του πετυχημένου με τον οποίο ταυτίζεται».

Ο Κυριάκος σταμάτησε για λίγο να πάρει ανάσα και συνέχισε. «Η κοσμική στήλη Τζενάκι σε αυτούς που φιλοξενεί χαρίζει προβολή και επιβεβαίωση της επιτυχίας τους στη ζωή, τουλάχιστον όπως την εννοούν αυτοί, στους δε αναγνώστες δίνει το όνειρο. Η κοσμική στήλη είναι ψυχοθεραπευτική για τον αναγνώστη. Με τα δεινά των επωνύμων αμβλύνουμε τα αισθήματα μίσους του για την άτιμη κοινωνία που δεν του έδωσε την ευκαιρία να γίνει και αυτός επώνυμος ενώ με τη προβολή της προκλητικά πολυτελούς διαβίωσής του δίνουμε το δικαίωμα να ελπίζει ότι κάποτε και αυτός μπορεί να γίνει πλούσιος και επώνυμος όπως ο τάδε η ο δείνα εφοπλιστής η βιομήχανος που ξεκίνησαν από το μηδέν και έφτιαξαν περιουσία».

Η Τζένη άκουγε αμίλητη προφανώς προβληματισμένη. Ο Κυριάκος το διαισθάνθηκε και ετοιμάσθηκε για το τελειωτικό κτύπημα.

«Και δε μου λές ρε Τζένη καλά με το κείμενο Με τις φωτογραφίες τι θα γίνει. Θα βάλουμε τη νοικοκυρά που απλώνει τα ρούχα της να στεγνώσουν η την ερευνήτρια με κοντή λευκή μπλούζα δίπλα στο πάγκο με τα αντιδραστήρια.

Η Τζένη δεν δεχόταν εύκολα την ήττα. Σηκώθηκε όρθια και με αυστηρό ύφος είπε. « Καλά Κυριάκο θα το σκεφθώ και θα σε ενημερώσω».

Εφυγε αεράτη όπως ήλθε αλλά με το μυαλό της να επεξεργάζεται με ένταση αυτά που της είπε ο Κυριάκος. Προχώρησε προς τη πλατεία βαδίζοντας στη Πατριάρχου Ιωακείμ. Εχω και να ξεπληρώσω και το διαμέρισμα που αγόρασα σκέφθηκε σε μια πρώτη απόπειρα να εκλογικεύσει τη μεταστροφή της άποψης της αποτέλεσμα της κοινωνικοφιλοσοφικής ανάλυσης που είχε προηγηθεί από το Κυριάκο. Στάθηκε απότομα ακίνητη με αποτέλεσμα ο νεαρός που ακολουθούσε πίσω της από τη Πλουτάρχου θαυμάζοντας το λικνιστικό της βάδισμα να γλυστρίσει στο πεζοδρόμιο και με πολύ προσπάθεια να αποφύγει το δένδρο που καραδοκούσε.

Ο Κυριάκος της είχε δώσει τη λύση. Από δώ και πέρα δεν θα θεωρούσε τον ευατό της κοσμικογράφο αλλά ψυχοθεραπευτή. Δεν θα κάνω κοινωνική ενημέρωση ψιθύρισε στον ευατό της αλλά κοινωνικό έργο. Εβγαλε βιαστικά το κινητό από το τσαντάκι της και σχημάτισε τον αριθμό του Κυριάκου.

 

Κώστας Φαινέκος