Η υψηλή πρόσληψη λευκώματος συνδέεται με υψηλότερη επίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2
Στη μεγαλύτερη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί σε αριθμό ασθενών και διάρκεια παρακολούθησης μέχρι σήμερα επιβεβαιώθηκε η συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης πρωτεινούχων τροφίμων, κυρίως ερυθρού κρέατος, και της εκδήλωσης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. (ΣΔ2)
Μελετήθηκαν 10.901 ασθενείς με ΣΔ 2 για χρονικό διάστημα μέχρι και 12 χρόνια προερχόμενοι από 8 ευρωπαικές χώρες. Χρησιμοποιήθηκαν ειδικά ερωτηματολόγια που αξιολογούσαν τις διαιτητικές συνήθειες των ασθενών και ειδικότερα τη προσλαμβανόμενη ημερήσια ποσότητα πρωτεινών όπως και τη πηγή τους.
Βρέθηκε ότι η μέση ημερήσια πρόσληψη πρωτεινών, κυρίως ζωικής προέλευσης, ήταν 90,4 γρ. για τους άνδρες και 91 γρ. για τις γυναίκες. Η Ισπανία εμφάνισε την υψηλότερη πρόσληψη με 102,5 γρ/ημ., ενώ η Γερμανια με 80,0 γρ/ημ, και η Σουηδία με 80,8γρ/ημ τη χαμηλότερη. Οι πηγές προέλευσης των πρωτεινών ζωικής προέλευσης ήταν με τη σειρά ποσοτήτων πρόσληψης ερυθρό κρέας, γαλακτοκομικά και ψάρια, ενώ της φυτικής προέλευσης ήταν ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες και λαχανικά.
Οι ερευνητές κατέληξαν μετά από στατιστική ανάλυση των δεδομένων ότι γενικά η υψηλή πρόσληψη λευκώματος σχετίζεται με μία κατά 13% υψηλότερη επίπτωση του ΣΔ2 για κάθε 10 γρ αύξησης της προσλαμβανόμενης ημερήσιας ποσότητας πρωτείνης ,μετά τον συνυπολογισμό και άλλων στοιχείων όπως της θερμιδικής πρόσληψης, του φύλου, γνωστών παραγόντων κινδύνου για την εκδήλωση σακχαρώδη διαβήτη και άλλων διαιτολογικών παραγόντων.
Στις γυναίκες η σχέση μεταξύ της ολικής και της ζωικής προέλευσης προσλαμβανόμενης πρωτείνης και αύξησης της επίπτωσης τπου ΣΔ2 ήταν 10%. Οι παχύσαρκες όμως γυναίκες είχαν αντίστοιχα μία αύξηση της επίπτωσης κατά 19% σε σύγκριση με αυτές με φυσιολογικό βάρος. Η συσχέτιση αυτή δεν παρατηρήθηκε στους άνδρες.
Δεν βρέθηκε καμμία συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης πρωτεινών προερχομένων από γαλακτοκομικά, ψάρια η φυτά και επίπτωσης του ΣΔ2.
Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι υπάρχει μία διακριτή συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ζωικής πρωτείνης και επίπτωσης του ΣΔ2 αν και όχι τόσο σημαντική όσο αυτή της παχυσαρκίας που εξακολουθεί να παραμένει ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την εκδήλωση του ΣΔ2. Η συσχέτιση όμως αυτή αφορά τις πρωτείνες ζωικής προέλευσης και όχι αυτές που προέρχονται από φυτά.
Πηγή: Diabetes Care, 10 Απριλίου 2014.
