Η επικοινωνία και οι μεταφορές είναι τα δυο βασικά χαρακτηριστική της εποχής μας. Η οικονομική, τεχνολογική, πολιτιστική αλλά και κοινωνική ανάπτυξη μιας χώρας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποδομή που κατέχει για να στηρίξει τους τομείς της μετάδοσης πληροφοριών και δεδομένων όπως και τις μεταφορές στο εσωτερικό της και με τις άλλες χώρες. Η περιορισμένη και συνήθως καθυστερημένη μεταφορά ειδήσεων με το τύπο και τον τηλέγραφο στις αρχές του 20ου αιώνα έχει δώσει την θέση της σήμερα στην εικόνα της τηλεόρασης όπου τα νέα εμφανίζονται σε πραγματικό χρόνο και στις μεγάλης ταχύτητας και χωρητικότητας οπτικές ίνες. Η κοινωνία του διαδικτύου εξελίσσεται με εκρηκτικό ρυθμό σε μια τεραστία παγκόσμια βιβλιοθήκη όπου ο καθένας μας μπορεί να έχει πρόσβαση με μεγάλη ταχύτητα και μικρό κόστος. Οι αερομεταφορές έχουν στην ουσία καταργήσει τις αποστάσεις και η μετάβαση μας είναι πια δυνατή σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη σε μερικές ώρες.
Από την άλλη πλευρά η ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας έχει σε μεγάλο βαθμό καταργήσει την ανάγκη ύπαρξης πολυδάπανης υποδομής για την αποστολή και λήψη πληροφοριών. Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι σε συνδυασμό με μια δορυφορική κεραία λήψης μπορούν να υποκαταστήσουν σε μια τεχνολογικά υποανάπτυκτη χωρά τα πολύπλοκα και δαπανηρά δίκτυα επικοινωνιών. Οι «έξυπνες κάρτες» έχουν επίσης φέρει επανάσταση στο τομέα της ατομικής μεταφοράς δεδομένων με τη μορφή και το μέγεθος μιας πιστωτικής κάρτας που μπορεί να εισαχθεί σε μια συσκευή ανάγνωσης συνδεδεμένη με ένα υπολογιστή..
Στο τομέα της ιατρικής η καταγραφή και μετάδοση δεδομένων είναι καθοριστική. Η κλινική τεκμηρίωση και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών μετρήσεων σε μεγάλο βαθμό αποθηκεύονται τώρα σε ηλεκτρονική μορφή και μπορούν να μεταδοθούν τηλεφωνικά η μέσω του διαδικτυου.Από την άλλη πλευρά η φυσική παρουσία του ασθενούς μπορεί να αντικατασταθεί από την ύπαρξη δικτύων τηλειατρικής. Η ηλεκτρονική αποθήκευση και αποστολή η λήψη ιατρικών στοιχείων αντικαθιστά το έντυπο ιστορικό ενώ η τηλεϊατρική αναιρεί την ανάγκη φυσικής παρουσίας του αρρώστου διπλά στο γιατρό του.Αναρωτιεται λοιπόν κάνεις αν σε μια χωρά με προηγμένα δίκτυα επικοινωνίας χρειάζεται η ο γιατρός να πηγαίνει στον άρρωστο η όλη η διαδικασία της φυσικής εξέτασης μπορεί να γίνει μέσα από μια οθόνη υπολογιστή.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από χρόνια συνεργάζονται για τη δημιουργία ενός «κοινού πρότυπου ιατρικού ιστορικού» σε ηλεκτρονική μορφή που θα μπορούσε να υιοθετηθεί από όλα τα συστήματα υγείας με προφανή ωφελεί για τον άρρωστο και τη πρόοδο της επιστημης.Παρα τις εντατικές προσπάθειες και την υψηλή χρηματοδότηση η προσπάθεια αυτή δεν έχει τελεσφορήσει ακόμη. Η τηλεϊατρική μπορεί να βοηθήσει σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η μεταφορά του ασθενούς είναι δύσκολη η αδύνατη αλλά προσφέρει εκ των πραγμάτων μερική μόνο κάλυψη.
Τα συμπεράσματα είναι σαφή.Μπορει η πρόοδος στις επικοινωνίες και στις μεταφορές να έχουν βοηθήσει στη διάγνωση της αρρώστιας και στη περίθαλψη αλλά δεν έχουν μπορέσει να υποκαταστήσουν τη φυσική παρουσία του γιατρού-θεραπευτή.
Κώστας Φαινέκος
