Ο Μανόλης είχε φθάσει στην ηλικία των 60 χρόνων χωρίς σημαντικά προβλήματα υγείας. Τελευταία είχε πάρει βάρος, κυρίως λογω καθιστικής ζωής και συχνών εξόδων για «ένα ποτηράκι» το οποίο όμως συνοδευόταν από τα συνηθισμένα κρεατικά η κοψίδια όπως περιπαικτικά τα αποκαλούσε η γυναίκα του.Η τελευταία, βλέποντας τα πρωτα σημάδια της τρίτης ηλικίας να εμφανίζονται προοδευτικά στον αγαπημένο της σύζυγο,άρχισε τις προσπάθειες να τον πείσει ότι ήταν καιρός να τον δει κάποιος γιατρός.
Μανόλη μου,του έλεγε, καλό είναι να προλαμβάνουμε τα πράγματα. Είσαι νέος ακόμη, έχεις παιδιά, έχουμε υποχρεώσεις και με τη δουλειά σου τρέχεις από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πήγαινε να σε δεί ένας γιατρός και να κάνεις γενικές εξετάσεις.
Ο Μανόλης απόφευγε τους γιατρούς όπως ο διάολος το λιβάνι αλλα η πίεση της συμβίας είχε αρχίσει να γίνεται ασφυκτική. Αυτός πίστευε στις «φυσικές» όπως έλεγε θεραπείες και η καταγωγή του από ένα ορεινό χωριό της Φθιώτιδας τον είχε εμπλουτίσει με γνώσεις για την αντιμετώπιση με παραδοσιακές συνταγές μιας μεγάλης σειράς κοινών ασθενειών, από το κοινό κρυολόγημα μέχρι την αρτηριακή πίεση. Η μουρμούρα όμως της γυναίκας του μαζί με τη συνειδητοποίηση ότι κάποτε θα ήταν αναγκασμένος να περάσει και αυτός από το περίφημο τσεκ-απ τον οδήγησε στην απόφαση να επισκεφθεί ένα φίλο του γιατρό.
Ο γιατρός που τον είδε μετά από μια προσεκτική κλινική εξέταση του έδωσε μια σειρά από εξετάσεις και αφού τον διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας του έκλεισε ραντεβού να τον δει πάλι με τα αποτελέσματα.
Στην επανεξέταση που ακολούθησε σε μια εβδομάδα ο γιατρός δεν ήταν το ίδιο καθησυχαστικός.
-Μανόλη, του είπε έχεις χοληστερίνη και η πίεση σου είναι ψηλή. Θα πρέπει να κανείς δίαιτα και να πάρεις φάρμακα για τη πίεση. Ο Μανόλης πήρε τις οδηγίες και τη συνταγή και πήγε στο πλησιέστερο φαρμακείο.
Γύρισε στο σπίτι με βαρειά καρδιά. Αυτός που δεν είχε πάρει ποτέ στη ζωή του φάρμακα έπρεπε τώρα να παίρνει χάπια σε καθημερινή βάση. Κάθισε στη βεράντα του σπιτιού του προσπαθώντας να ηρεμίσει και να αφομοιώσει το γεγονός. Άνοιξε με περιέργεια το πακέτο που του είχε δώσει ο φαρμακοποιός και είδε τα κουτιά.Το ένα το γνώρισε αμέσως. Ήταν ασπιρίνες. Το άλλο είχε ένα περίεργο άγνωστο όνομα Ξετύλιξε το χαρτί με τις οδηγίες και άρχισε να διαβάζει προσεκτικά.
«Κλινικές ενδείξεις: Ιδιοπαθής υπέρταση. Ανεπιθύμητες ενέργειες: Ναυτία,
αυξημένα ηπατικά ενζυμα, αρθραλγία, μυαλγία, εξάνθημα, κνίδωση, ζάλη,
καφαλαλγίες, λευκοπενία, ουδετεροπενία, ακκοκιοκυτταραιμία…».Ο Μανόλης σταμάτησε έντρομος. Πέταξε το κουτί και ετοιμάσθηκε να πάρει μια ασπιρίνη. Υποψιασμένος από τη προηγούμενη κακή εμπειρία έριξε μια μάτια στο φύλο οδηγιων.Τα σαλικυλικά, διάβασε, μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία του ανώτερου γαστρεντερικού σωλήνα καθώς και ….
Το βράδυ η γυναίκα του όταν γύρισε στο σπίτι τον βρήκε κουκουλωμένο στο
κρεβάτι. Κουρασμένος θα είναι σκέφθηκε. Γδύθηκε και έπεσε δίπλα του προσπαθώντας να μην τον ενοχλήσει. Ανασηκώθηκε όμως αμέσως γιατί μια έντονη μυρουδιά σκόρδου τη χτύπησε στη μύτη. Παναγιά μου, σκέφθηκε, έφαγε σκορδαλιά με τους φίλους του στη ταβέρνα.
Ο Μανόλης σηκώθηκε ξαφνικά και γύρισε προς το μέρος της.
-Τι έγινε με το γιατρό Μανόλη μου τον ρώτησε με το γλυκό ύφος που έκρυβε όμως μια μικρή ανησυχία.
-Όλα καλά, της απάντησε ο Μανόλης. Με βρήκε περδίκι. Μόνο λίγη πίεση. Δεν χρειάζεται να παίρνω φάρμακα. Εγώ όμως για καλό και για κακό θα τρώω το σκόρδο που έτρωγε και Ο Πατέρας μου και ο Παππούς μου πριν απ’αυτόν. Αν δεν μπορείς να το ανεχθείς κοιμήσου στη κρεβατοκάμαρα των ξένων. Και να μην ακούσω πάλι κουβέντα για τσεκ-απ και σαχλαμάρες.
Aesculapius
