ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΜΑΚΡΟΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ
Αλεξάνδρας Τζουμάνη, Παθολόγου – Διαβητολόγου , Επιμελήτριας Α, Γ Παθολογικού Τμήματος και Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείου Ε.Ε.Σ.
Η διαβητική μακροαγγειoπάθεια είναι μία επιπλοκή του διαβήτη που εμφανίζεται με αρτηριοσκλήρυνση και προσβάλλει αρτηρίες μεσαίου και μεγάλου μεγέθους.
Κυρίως προσβάλλει τα στεφανιαία αγγεία, τις αρτηρίες των κάτω άκρων και των καρωτίδων, καθώς και τις αρτηρίες του εγκεφάλου. Προσβάλλει εξίσου συχνά τα δύο φύλα και στους διαβητικούς τύπου 2 αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου.
Οι παράγοντες κινδύνου που ενοχοποιούνται για την μακροαγγειοπάθεια είναι:Γενετικοί, η γλυκόζη (νηστείας, μεταγευματική), η διάρκεια του σακχαρώδους διαβήτη, η υπέρταση, η διαβητική δυσλιπιδαιμία, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
Η προσβολή των στεφανιαίων αρτηριών έχει αποτέλεσμα την στεφανιαία νόσο και το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η προσβολή των αγγείων του εγκεφάλου έχει αποτέλεσμα την εμφάνιση αγγειακών εγκεφαλικών, κυρίως θρομβοτικών ή εμβολικών επεισοδίων.
Η προσβολή των μεγάλων αγγείων και ιδίως των κάτω άκρων έχει αποτέλεσμα την εμφάνιση περιφερικής αγγειοπάθειας. Η περιφερική αγγειοπάθεια περιλαμβάνει τα εξής στάδια. Την αποφρακτική αγγειοπάθεια χωρίς συμπτώματα, τη διαλείπουσα χωλότητα, τον πόνο ηρεμίας, την εξέλκωση και τη γάγγραινα. Η γάγγραινα αποτελεί την τελική κατάληξη της σοβαρής ισχαιμίας. Αρχίζει συνήθως από τα περιφερικά τμήματα του ποδιού (δάκτυλα ή πτέρνα) το χρώμα του δέρματος γίνεται κυανωτικό στη συνέχεια παρατηρείται σταδιακά νέκρωση και ακολουθεί πτώση του προσβεβλημένου ιστού. Ο ακρωτηριασμός πολλές φορές είναι αναπόφευκτος.
Περίπου 75-80% των ενηλίκων διαβητικών ασθενών θα πεθάνουν από κάποια επιπλοκή τη μακροαγγειοπάθειας.
Στο πρόσφατο συνέδριο για το διαβήτη ανακοινώθηκαν τα εξής νεότερα για τη διαβητική μακροαγγειοπάθεια.
-Η παχυσαρκία, οι διαταραχές των λιπιδίων, η αρτηριακή υπέρταση και το κάπνισμα, επιταχύνουν την εμφάνιση και επιτείνουν την εξέλιξη της μακροαγγειoπάθειας.
-Στους υπερήλικες διαβητικούς υπάρχει αυξημένη εμφάνιση μακροαγγειοπάθειας όταν υπάρχει μειωμένη κινητικότητα και αυτοεξυπηρέτηση.
-Η εκπαίδευση των διαβητικών ασθενών, η σωστή ρύθμιση του σακχάρου, η χορήγηση αντιυπερτασικής και αντιλιπιδαιμικής αγωγής, βοηθούν στην πρόληψη της μακροαγγειοπάθειας.
-Η σχολαστική υγιεινή και ο λεπτομερής έλεγχος των ποδιών είναι σημαντικοί παράγοντες για την πρόληψη του διαβητικού ποδιού.
Η περιφερική αγγειακή νόσος συσχετίζεται με αύξηση της συχνότητας των κατακλίσεων στους διαβητικούς τύπου 2.
