Κωνσταντίνος Μπουτσουρής
Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος
Τηλ. 2109336319,e-mail: [email protected]
Ο υπερθυρεοειδισμός αποτελεί κλινικό σύνδρομο(συμπτώματα) στο οποίο όλος ο οργανισμός εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών.
Κατά σειρά συχνότητας συνήθη αίτια υπερθυρεοειδισμού είναι:
α. νόσος Graves (μπορεί να συνυπάρχει με εξόφθαλμο)
β.πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη
γ. τοξικό αδένωμα
δ. υποξεία θυρεοειδίτιδα στην οξεία φάση της
ε. υπερδοσολογία θυροξίνης
Συμπτωματολογία – σημειολογία:
α. Δυσανεξία στο θερμό
β. εφίδρωση
γ. απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη
δ. νευρικότητα
ε. εύκολη κόπωση
στ. αίσθημα παλμών
ζ. ταχυκαρδία
η. διόγκωση θυρεοειδούς
θ. τρόμος χεριών
Η συχνότητα του υπερθυρεοειδισμού λόγω GRAVES είναι συχνή , ακριβείς όμως στατιστικές ελλείπουν.
Η νόσος προσβάλει γυναίκες σε μεγαλύτερο ποσοστό από άνδρες η δε αναλογία ποικίλει από 5-9:1
Αφορά κυρίως ηλικίες 40-49 & 60-69
Η απώλεια βάρους είναι ένα κλασικό σύμπτωμα στον υπερθυρεοειδισμό . Αυτή η απώλεια σταματά σχεδόν αμέσως με την έγκαιρη διάγνωση και την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.
Η διάγνωση γίνεται τόσο από τα συμπτώματα και την κλινική σημειολογία όσο και από τις εργαστηριακές εξετάσεις οι οποίες περιλαμβάνουν αιματολογικό (ΤSH , T4 , TSI…) και απεικονιστικό (υπέρηχο θυρεοειδούς , σπινθηρογράφημα) έλεγχο.
Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με 2 τρόπους:
α. δεν <<καταστρέφει>> το θυρεοειδή:
– αντιθυρεοειδικά φάρμακα (μεθιμαζόλη , καρβιμαζόλη κ.α)
β. <<καταστρέφει>> το θυρεοειδή
– χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου I 131
– χειρουργική επέμβαση
Η επιλογή της θεραπείας εναπόκειται στην κρίση του θεράποντα ιατρού αξιολογώντας όλα τα στοιχεία ( ιστορικό , κλινικά & εργαστηριακά ευρήματα) του ασθενούς.
