Όπως και στη ζωή μας έτσι και στα θέματα υγείας οι πιο επικίνδυνοι εχθροί είναι αυτοί που δεν φαίνονται. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας η του νερού δεν είναι πάντα ορατή. Τα χαλασμένα τρόφιμα πολλές φορές δεν εμφανίζουν σημάδια αλλοίωσης. Η έκλυση ραδιενέργειας μετά από ατύχημα δεν γίνεται αντιληπτή προτού προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες. Η ένταση των θορύβων η η δυνατή μουσική προκαλεί πέρα από τη κόφωση νευρική υπερένταση.
Οι εξωγενείς κρυφές απειλές της σωματικής και ψυχικής μας υγείας είναι πολυάριθμες και διαφορετικής βαρύτητας. Είναι όμως δυνατό να ελεγχθούν η να μετριασθούν αν γίνουν αντιληπτές και ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Σε αντίθεση οι ενδογενείς απειλές για την υγεία μας δεν είναι εύκολο να εντοπισθούν η να ελεγχθούν. Τα κληρονομικά νοσήματα και γενικότερα η γενετική προδιάθεση για την εμφάνιση νόσησης μόλις πρόσφατα με την ολοκλήρωση της μελέτης του γενετικού μας κώδικα μπορεί να διερευνηθεί.
Η τάση για παχυσαρκία η διαβήτη δεν είναι συνήθως έγκαιρα αντιληπτή. Η αθηροσκλήρυνση μπορεί να εμφανισθεί ακόμη και από τη παιδική ηλικία χωρίς να δώσει συμπτώματα. Το ίδιο ισχύει και για τα καρδιακά νοσήματα. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας με σημαντικές βλάβες-στενώσεις των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς που είναι εντελώς ασυμπτωματικοί και φυσικά ανυποψίαστοι.
Μεταξύ των κινδύνων για την υγεία μας όμως υπάρχει ένας ύπουλος εχθρός που παρ΄ολο ότι αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες νόσησης και θανάτου έχει ένα αδύνατο σημείο. Μπορεί να ανακαλυφθεί έγκαιρα χωρίς πολύπλοκες και δαπανηρές εξετάσεις, Είναι η αρτηριακή υπέρταση.
Ο συγχρονος τρόπος της ζωής μας που χαρακτηρίζεται από κακή διατροφή, έλλειψη άσκησης και stress ,έχει αυξήσει σημαντικά τη συχνότητα της αρτηριακής υπέρτασης. Τα ποσοσοστά των υπερτασικών ατόμων αυξάνουν με την ηλικία, είναι υψηλότερα στους άνδρες και μετά τα 50 έτη της ηλικίας μπορεί να υπερβαινουν το 30-40% του πληθυσμού.
Η υπέρταση ευθύνεται για τα καρδιακά νοσήματα,όπως εμφράγματα, και για τα εγκεφαλικά επεισόδια. Δεν έχει συνήθως συμπτώματα και μπορεί να είναι κληρονομική. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άγνωστης αιτιολογιας γι’άυτο ονομάζεται και ιδιοπαθής. Ενα ποσοστό όμως των ατόμων με υπέρταση που μπορεί να φθάσει και το 10% πάσχει από δευτεροπαθή υπέρταση δηλαδή από αίτια που είναι δυνατόν να εντοπισθούν και να εφαρμοσθεί η ανάλογη θεραπεία. Σημαντική θέση στη τελευταία κατηγορία κατέχει η υπέρταση που οφείλεται σε ορμονικά αίτια δηλαδή η ενδοκρινική υπέρταση στην οποία και είναι αφιερωμένο το τωρινό μας τεύχος.
Οι ορμόνες ρυθμίζουν τις λειτουργίες του οργανισμού μας και τροποποιώντας την έκκρισή τους διατηρούν τη σωματική και ψυχική μας ισορροπία. Όταν μία από αυτές υπερπαράγεται χωρίς να υπάρξει σχετική αντιρρόπηση ,συνήθως λόγω όγκων των ενδοκρινών αδένων όπως των επινεφριδίων,της υπόφυσης,του θυρεοειδούς κ.α, τότε μεταξύ των άλλων διαταραχών μπορει να προκληθεί και αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Όταν αφαιρεθεί ο όγκος συνήθως υποχωρεί μόνιμα και η υπέρταση.
Το μήνυμα είναι σαφές. Η υπέρταση θεραπεύεται η αντιμετωπίζεται. Ποιος όμως έχει τη θέληση, χρησιμοποιώντας ένα μανόμετρο η πηγαίνοντας τακτικά στο γιατρό του, να ενημερωθεί για τη πίεσή του και να φροντίσει να εξουδετερώσει έγκαιρα τον ύπουλο εχθρό πριν αυτός προλάβει να κάνει τη ζημιά;
Κώστας Φαινέκος
