Οι Ολυμπιακοί αγώνες πέρασαν και μαζί τους οι αγωνίες και αμφιβολίες για την έγκαιρη προετοιμασία, την ασφάλεια και τη πετυχημένη διεξαγωγή τους. Οσο πίκρα αισθανθήκαμε από την υπερβολική και σε μεγάλο μέρος άδικη παρουσίαση των προβλημάτων που συνδέονται με τη προετοιμασία μιάς μεγάλης διοργάνωσης από τα ξένα ΜΜΕ, τόσο νοιώσαμε υπερήφανοι από τις ενθουσιώδεις κριτικές που δεχθήκαμε μετά το τέλος των αγώνων.
Τα οφέλη από τη πετυχημένη προετοιμασία και διοργάνωση ήταν πολλά. Η Χώρα μας προβλήθηκε σε όλο τον κόσμο. Οι μεγάλες και τεχνολογικά προηγμένες αθλητικές εγκαταστάσεις έμειναν πολύτιμη παρακαταθήκη για μας και τις επερχόμενες γενιές των αθλουμένων και αθλητών μας. Δημιουργήθηκαν σε μικρό σχετικά χρόνο συγκοινωνιακές υποδομές πού άλλαξαν τη μορφή της Χώρας μας. Ανοιξαν μουσεία, ευπρεπίσθηκαν Νοσοκομεία, βελτιώθηκαν οι επικοινωνίες,
πλήθυναν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και οι αθλητές μας σημείωσαν εντυπωσιακές επιτυχίες σχετικά με το πληθυσμό της Χώρας μας. Απ’όλα όμως τα οφέλη που απλόχερα μας έδωσαν οι αγώνες πιστεύω ότι το πιο σημαντικό είναι η επιβεβαίωση των απεριόριστων δυνατοτήτων του Ελληνα να μεγαλουργήσει όταν λειτουργήσει συλλογικά για την επίτευξη ενός καθαρού στόχου στον οποίο πιστεύει και από τον οποίον εμπνέεται.
Σαν φυλή είμαστε γκρινιάρηδες και η αυτοκριτική μας, αν και σε πολλά σημεία δικαιολογημένη, φθάνει πολλές φορές την υπερβολή. Είμαστε ,λέει, απείθαρχοι,
ανοργάνωτοι ,εξυπνάκηδες και ίσως και τεμπέληδες. Δεν μπαίνουμε σε καλούπια και απεχθανόμαστε τα δυτικοευρωπαικά συστήματα λειτουργίας. Δεν αντέχουμε τη επαγγελματική καταπίεση και δεν κατέχουμε την έννοια των προθεσμιών και της παραγωγικότητας.Ειμαστε οξύνοες αλλά δεν έχουμε κρίση.
Η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων με κανένα τρόπο δεν επιβεβαιώνει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Η μεθοδικότητα, η αυτοπειθαρχία, η υπευθυνότητα, η παραγωγικό-τητα ,η αφομοίωση και εφαρμογή της πιο αναπτυγμένης τεχνογνωσίας και κυρίως η συλλογικότητα και ο εθελοντισμός προκάλεσαν έκπληξη όχι μόνο στην Ολυμπιακή οικογένεια, τους τεχνοκράτες ,δημοσιογράφους και ξένους επισκέπτες αλλά και σε μας τους ίδιους. Ποια είναι η μυστική συνταγή, το μαγικό ραβδί που όχι μόνο τώρα αλλά «από αρχαιοτάτων χρόνων» μας μεταμορφώνει από εγωιστικά ,ανοργάνωτα άτομα σε συγκροτημένη, πειθαρχημένη και αποτελεσματική ομάδα. Ποιο είναι το μυστικό του Ελληνικού θαύματος; Νομίζω ότι οι Αγώνες μας το αποκάλυψαν. Υπήρχε συγκεκριμμένος στόχος πού μάς ενέπνεε και που από την επιτυχία του θα κρίνονταν οι δυνατότητες , η αξία και τα χαρακτηριστικά της φυλής μας. Η υπερηφάνεια, η αυτοθυσία ,η εφευριτικότητα, η ευελιξία , το πείσμα ,η πνευματική και φυσική δυναμη μας και κυρίως αυτό που δεν μεταφράζεται αλλά εμείς μόνο το κατανοούμε απόλυτα . «Το φιλότιμο»
Πολλοί μας κατηγορούν ότι εμφανίζουμε μια «σχιζοφρενική» προσωπικότητα. Είμαστε αυτοί που είμαστε αλλα πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε. Οι Ολυμπιακοί αγώνες έδειξαν ότι όταν θέλουμε μπορούμε εύκολα να γίνουμε αυτοί που πιστεύουμε ότι είμαστε.
Κώστας Φαινέκος
