Η κατανάλωση καφέ σχετίζεται με μειωμένη συχνότητα νόσων του ήπατος
Μια μελέτη σε 5.944 ενήλικες στις ΗΠΑ, που έγινε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, βρήκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ποσότητας του καφέ και της καφείνης που καταναλίσκεται και της μείωσης της επίπτωσης βλάβης του ήπατος σε άτομα που ήταν σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης ηπατοπάθειας,όπως αλκοολικοί,άτομα με ηπατίτιδα Β η C ,παχύσαρκοι η με διαταραχή στη δοκιμασία ανοχής γλυκόζης.
Η ύπαρξη ηπατικής βλάβης διαγνώσθηκε με εύρεση της τιμής της τρανσαμινάσης ALT (αμινοτρασφεράση της αλανίνης) πάνω από 43 μονάδες/λίτρο.
Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι γενικά όσο μεγαλύτερη ήταν η κατανάλωση καφέ τόσο μεγαλύτερη ήταν η προστασία από ηπατική βλάβη.Η υψηλότερη κατανάλωση που καταγράφηκε ήταν περισσότερα από δύο κύπελλα καφέ την ημέρα.Τα άτομα με αυτή τη κατανάλωση είχαν μείωση του κινδύνου ηπατικής βλάβης κατά 44%,αυτοί που έπιναν 1-2 κύπελλα εμφάνιζαν μείωση κατά 17% ενώ αυτοί που έπιναν λιγότερο από ένα κύπελλο εμφάνιζαν αυξημένο κίνδυνο ηπατικής νόσου.
Ο μηχανισμός δράσης της καφείνης στη προστασία από ηπατική νόσο δεν είναι γνωστός.
Η καρνιτίνη μειώνει τα συμπτώματα της γήρανσης στους άνδρες
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύθηκε στο τεύχος του Απριλίου του περιοδικού Urology, η καρνιτίνη είναι πιο δραστική από την τεστοστερόνη στη βελτίωση των συμπτωμάτων της ανδρικής γήρανσης, όπως είμαι η σεξουαλική δυσλειτουργία, η κατάθλιψη και η κόπωση.
Στη τυχαιοποιημένη αυτή μελέτη 120 άνδρες ,ηλικίας 60 έως 74 ετών,πήραν η τεστοστερόνη η καρνιτίνη η εικονικό φάρμακο για 6 μήνες. Σε σύγκριση με τις τιμές στην αρχή της μελέτης τόσο η τεστοστερόνη όσο και η καρνιτίνη βελτίωσαν τη σεξουαλική λειτουργία όσο και τα συμπτώματα της κατάθλιψης και μελαγχολίας.
Η τεστοστερόνη αύξησε τον όγκο του προστάτη σε αντίθεση με την καρνιτίνη που δεν τον επηρέασε.Η ομάδα που έπαιρνε εικονικό φάρμακο δεν εμφάνισε καμμία αλλαγή.
Η βελτίωση τόσο στην ομάδα της τεστοστερόνης όσο και της καρνιτίνης υποχώρησε με την διακοπή της θεραπείας.
Οι παρενέργειες ήταν ασήμαντες και στις δύο θεραπευτικές ομάδες.
Ο πρώτος και μοναδικός οστεοπαραγωγικός παράγοντας, το Forsteo®, είναι πλέον διαθέσιμος στην Ελλάδα για τη θεραπεία της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης
Μια ανακάλυψη που πραγματικά αποτελεί καινοτομία στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης είναι διαθέσιμη και στην Ελλάδα.. Το Forsteo® [τεριπαρατίδη (προέλευσης rDNA)], έχει εγκριθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα για τη θεραπεία της εγκατεστημένης (σοβαρής) οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.. Το Forsteo είναι ο πρώτος εκπρόσωπος μίας νέας κατηγορίας φαρμάκων, που ονομάζονται οστεοπαραγωγικά, εγκρίθηκε στην Ευρώπη και μειώνει τον κίνδυνο νέων σπονδυλικών καταγμάτων (ενός ή περισσοτέρων) κατά 65% και των πολλαπλών σπονδυλικών καταγμάτων (2 ή περισσοτέρων) κατά 77%.2 Οι οστεοπαραγωγικοί (αναβολικοί) παράγοντες αντιστρέφουν την πορεία της οστεοπόρωσης διεγείροντας την παραγωγή νέου οστού, σε αντίθεση με τις άλλες διαθέσιμες (αντιοστεοαπορροφητικές) θεραπείες, που απλώς επιβραδύνουν ή σταματούν την απώλεια οστού.
“Πιστεύω ότι το Forsteo θα βοηθήσει ιδαίτερα τις γυναίκες, που πάσχουν από εγκατεστημένη οστεοπόρωση”, είπε ο Manuel Diaz Curiel, Ph.D., M.D., Servicio de Medicina Interna/Enfermedades Metabólicas Óseas, Fundación Jimenez Diaz, Mαδρίτη, Ισπανία. “Είναι μία νέα, επαναστατική θεραπευτική επιλογή, που θα βελτιώσει τη ζωή των γυναικών με αυτή την επώδυνη νόσο.”
Πώς δρα το Forsteo
Ο μηχανισμός με τον οστούν ανανεώνεται διαρκώς ονομάζεται οστική ανακατασκευή. Το Forsteo, ένα τμήμα της φυσικής ανθρώπινης παραθορμόνης, δρα με ένα καινούριο τρόπο στη διαδικασία οστικής ανακατασκευής, έτσι ώστε να σχηματισθεί νέο οστούν ταχύτερα από όσο καταστρέφεται το παλαιό οστούν. Αυτή η αναβολική δράση επιτυγχάνεται, όταν το Forsteo χορηγείται άπαξ ημερησίως, σε αντίθεση με τις διαθέσιμες αγωγές για την οστεοπόρωση, που δρουν μόνο επιβραδύνοντας ή σταματώντας την οστική απώλεια. Δρώντας με αυτό τον καινούριο μηχανισμό, το Forsteo αυξάνει την αντοχή των οστών και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο καταγμάτων.3
Το Forsteo έχει εγκριθεί στην στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη θεραπεία της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης με υποδόρια χορήγηση σταθερής προεπιλεγμένης δόσης 20 μικρογραμμαρίων (μg), μία φορά την ημέρα για 18 μήνες, με έτοιμη προγεμισμένη πένα υψηλής τεχνολογίας. Η αντικαταγματική δράση του Forsteo διατηρείται μέχρι και 31 μήνες μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Μετά τη διακοπή της θεραπείας με Forsteo οι ασθενείς μπορούν να συνεχίσουν με μία από τις υπάρχουσες αντιοστεοαπορροφητικές αγωγές (που επιβραδύνουν ή σταματούν την απώλεια οστικής μάζας).
Επισκόπηση κλινικών δεδομένων
Περισσότεροι από 2.000 ασθενείς 1.637 γυναίκες και 437 άνδρες συμμετείχαν σε τυχαιοποιημένες μελέτες για τον καθορισμό της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της τεριπαρατίδης2. Αυτές οι μελέτες έγκρισης φάσης III – δημοσιεύθηκαν στο “The New England Journal of Medicine (10 Μαΐου, 2001) –έδειξαν ότι σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπορωτικά κατάγματα, συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο, το Forsteo μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο για νέα σπονδυλικά κατάγματα (ένα ή περισσότερα) κατά 65% και τα πολλαπλά σπονδυλικά κατάγματα (δύο ή περισσότερα) κατά 77% συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο.2
Επιπλέον, η τεριπαρατίδη αύξησε επίσης, σημαντικά την BMD στη σπονδυλική στήλη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση από τους 3 πρώτους μήνες της αγωγής. Τα δεδομένα έδειξαν ότι 96 % των γυναικών είχαν αύξηση από την έναρξη της μελέτης, με 72% αυτών να επιτυγχάνουν τουλάχιστον 5 % αύξηση στην BMD της σπονδυλικής στήλης και 44 % να κερδίζουν 10 % ή και περισσότερο σε σύγκριση με το placebo1.
Σε μία ξεχωριστή μελέτη σε άνδρες με ιδιοπαθή ή υπογοναδική οστεοπόρωση η τεριπαρατίδη αύξησε σημαντικά την BMD μετά από θεραπεία 10 μηνών κατά μέσο όρο, συγκρινόμενη με το placebo. Τα δεδομένα έδειξαν ότι 94 % των ανδρών είχαν αύξηση στην BMD της σπονδυλικής στήλης: 53 % των ανδρών, που ελάμβαναν τεριπαρατίδη είχαν αύξηση στην BMD της σπονδυλικής στήλης μεγαλύτερη ή ίση του 5 % στο τέλος της μελέτης συγκρινόμενοι με 10 % των ανδρών στην ομάδα placebo. Όλοι οι ασθενείς σε όλες τις ομάδες των ασθενών ελάμβαναν καθημερινά ασβέστιο και βιταμίνη D.
Το Forsteo είναι γνωστό ως Forteo® στον υπόλοιπο κόσμο και κυκλοφορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Δεκέμβριο του 2002. Έχει εγκριθεί σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι πλέον διαθέσιμο στην Αυστρία, Δανία, Φιλανδία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιρλανδία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σουηδία και Αγγλία. Επίσης είναι διαθέσιμο σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ισλανδία, η Νορβηγία και η Ελβετία.
Προφίλ ασφαλείας
Στις κλινικές μελέτες οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, που σχετίζονταν με την αγωγή, οι οποίες αναφέρθηκαν για τη δόση των 20 mcg, ήταν γενικά ήπιες, παρόμοιες του placebo και δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά από το εικονικό φάρμακο. Οι συχνότερα αναφερόμενες αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες, ήταν κράμπες των άκρων, ναυτία και ζάλη.2
Μία Σημαντική Ανάγκη
Η Οστεοπόρωση είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, που απασχολεί περισσότερους από 150 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μία στις τρεις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες θα εμφανίσουν οστεοπόρωση4 και επειδή ο πληθυσμός της γης μεγαλώνει και γηράσκει η οστεοπόρωση αποτελεί πια, σημαντική αιτία θνησιμότητας και νοσηρότητας.5 Οι μελέτες επισημαίνουν ότι η οστεοπόρωση μπορεί να είναι μία ταχέως εξελισσόμενη νόσος μετά την εμφάνιση του πρώτου κατάγματος. Η συσσώρευση πολλαπλών καταγμάτων στη σπονδυλική στήλη μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πόνο, απώλεια ύψους, παραμόρφωση, λειτουργικούς περιορισμούς και κακή ποιότητα ζωής.6 Η κατάσταση αυτή στοιχίζει στην ΕΕ περισσότερο από € 4.8 δισεκατομμύρια ετησίως μόνο για τη νοσοκομειακή περίθαλψη.4
Αναφορές
1. Jiang et al. Abstract presented at American Society for Bone and Mineral Research (ASBMR) Meeting, September 19-23, 2003, Minneapolis, Minnesota, USA
Neer et al. New England Journal of Medicine, Volume 344:1434-144
3. Forsteo Summary of Product Characteristics
4. International Osteoporosis Foundation “Call to Action” Report 2001
5. International Osteoporosis Foundation Annual Report 1998
6. Boning Up on Osteoporosis: A Guide to Prevention and Treatment. National
Osteoporosi Foundation; 2000
