Δίαιτα πλούσια σε βιταμίνη C μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικών επεισοδίων
Σύμφωνα με τη μελέτη Rotterdam που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology του Νοεμβρίου οι τροφές που περιέχουν βιταμίνη C σχετίζονται με μείωση του κίνδυνου εμφάνισης αγγειακών εγκεφαλικών θρομβώσεων και αιμορραγιών ιδιαίτερα σε καπνιστές. Τα φαρμακευτικά συμπληρώματα όμως βιταμίνης C δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο οι τροφές που περιείχαν τη βιταμίνη.
Στη μελέτη συμμετείχαν 5.197 άτομα, χωρίς ιστορικό εγκεφαλικών επεισοδίων, με ηλικία πάνω από 55 χρόνια που ζούσαν στη περιοχή του Rotterdam στην Ολλανδία.
Έγινε διατροφική αξιολόγηση της περιεκτικότητας των προσλαμβανομένων τροφίμων σε βιταμίνη C και άλλων αντιοξειδωτικών ουσιών με τη βοήθεια ερωτηματολόγιου που συμπληρωνόταν δυο φορές το μήνα.
Η μελέτη διάρκεσε 6,4 χρόνια και στο χρονικό αυτό διάστημα 253 άτομα εμφάνισαν εγκεφαλικό αγγειακό σύμβαμα (227 ισχαιμικό).Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι τα άτομα της μελέτης που κατανάλωναν λιγότερο από 95 mg βιταμίνης C την ημέρα ειχαν 34% μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουν ισχαιμικό εγκεφαλικό απ’ότι αυτοί που έπαιρναν πάνω από 133 mg την ημέρα. Στους καπνιστές όμως η ωφέλεια ήταν πολύ μεγαλύτερη μια και ο κίνδυνος ήταν μειωμένος κατά 72%.
Ο λόγος που τα φαρμακευτικά σκευάσματα της C δεν ήταν τόσο αποτελεσματικά όσο τα τρόφιμα δεν είναι γνωστός, μπορεί όμως να οφείλεται στη μεγαλύτεροι τάση που έχουν τα άτομα που παίρνουν συμπληρώματα να εμφανίζουν εγκεφαλικά η στο γεγονός ότι επειδή παίρνουν τη βιταμίνη σε δισκία παραμελούν τη δίαιτα τους.
Κυκλοφόρησε το πρώτο μασόμενο αντισυλληπτικό
Στις Ηνωμένες πολιτείες έλαβε έγκριση κυκλοφορίας αντισυλληπτικό σκεύασμα με τη μορφή μασόμενων δισκίων και με γεύση μέντας που ονομάζεται Ovcon 35.
To Ovcon περιέχει συνδυασμό οιστρογόνου-προγεστερόνης όπως τα συμβατικά αντισυλληπτικά. Μπορεί και να καταποθεί σαν ολόκληρο η να μασηθεί πρώτα με τη προυπόθεση ότι όταν καταποθεί θα πρέπει να συνοδευτεί από ένα ποτήρι νερό.
Το φάρμακο κυκλοφορεί σε ημερολογιακή συσκευασία 28 ημερων.Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι παρόμοιες με αυτές των συμβατικών από το στόμα αντισυλληπτικών.
Δυο νέες ινσουλίνες παρατεταμένης δράσης φέρνουν επανάσταση στη θεραπεια του διαβήτη.
Τα μακράς διάρκειας «ανάλογα» της ινσουλίνης, δηλαδή ουσίες που έχουν παρασκευασθεί στο εργαστήριο και των οποίων το μόριο μοιάζει με αυτό της ανθρώπινης ινσουλίνης, αναπτύχθηκαν με το σκοπο να υποκαταστήσουν τη βασική έκκριση της ινσουλίνης σε ένα 24ωρο.
Υπάρχουν δυο τέτοια ανάλογα διαθέσιμα στις αγορές. Η ινσουλίνη glargine,που στην Ελλάδα θα κυκλοφορήσει σύντομα με την ονομασία Lantus και η ινσουλίνη Detemir που έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ.
Ο μακρός χρόνος δράσης της ινσουλίνης Lantus οφείλεται στο χαμηλότερο ισοηλεκτρικό της σημείο σε σχέση με την ανθρώπινη ινσουλίνη που προκαλεί καθίζηση και συσσώρευση της στο σημείο της ένεσης απ’οπου ελευθερώνεται βαθμιαία Σε αντίθεση η παρατεταμένη δραση της Detemir οφείλεται σε μια προσθήκη στο μόριο της μιας πλευρικής αλυσίδας ενός λιπαρού οξέως που της διασφαλίζει σύνδεση με ιστική λευκωματινη στο σημείο της ένεσης και βραδεία απελευθέρωση της στη κυκλοφορία του αίματος.
Η δράση των δυο αυτών ινσουλινών είναι πιο σταθερή και αναπαραγώγιμη σε σχέση με παλαιότερες ινσουλίνες ενώ και οι βράδυνες υπογλυκαιμίες περιορίζονται σημαντικά.Η ινσουλίνη Lantus έχει δοκιμασθεί τόσο στο διαβήτη τύπου 1 (νεαρής ηλικίας) όσο και 2 (ώριμης ηλικίας) με πολύ καλά αποτελέσματα.Η διάρκεια της δράσης της πλησιάζει τις 24 ώρες ενώ της Detemir τις 14 γι’αυτό πρέπει να χορηγείται δυο φορές την ημέρα.
Σε αντίθεση με τις παλαιότερες ινσουλίνες οι δυο νέες διασφαλίζουν μια σταθερή πυκνότητα ινσουλίνης στο αίμα, χωρίς διακυμάνσεις, γι’αυτό και η δράση τους στο σάκχαρο του αίματος είναι πιο σταθερή και οι υπογλυκαιμίες λιγότερες.
Απομονώθηκε γονίδιο που θεωρείται υπεύθυνο για τη παχυσαρκία
Επιστήμονες στο Ινστιτούτο Pasteur στη Γαλλία κάτω από τη καθοδήγηση του καθηγητού Phillipe Froguel από το Imperial College του Λονδίνου απομόνωσαν ένα γονίδιο που επηρεάζει την όρεξη και πρόσληψη τροφής.
Το γονίδιο ονομάσθηκε GAD2 και έχει δυο μορφές που η μια προστατεύει και η άλλη προδιαθέτει στη παχυσαρκία.Το GAD2 ευρίσκεται στο χρωμόσωμα 10 και δρα διεγείροντας τη παραγωγή του γάμα αμινοβουτυρικου οξέως που με τη σειρά του αλληλεπιδρά με ένα νευροπεπτίδιο στον υποθάλαμο το Y που αυξάνει το αίσθημα της πείνας.
Η ανίχνευση του γονίδιου μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τα άτομα που είναι επιρρεπή στη παχυσαρκία και να συμβάλλει στη πρόληψη της νόσου αλλα και στη διευκρίνηση των αιτίων που προκαλούν αύξηση του βάρους.
